Waar is onze vlag, hij is jarig W.A.van Buren. Heel ons republikeinse werken in een keer weg. Feest houdt de volkeren rustig, tradities we hebben er nog al wat. Of verzinnen er zo een bij. Prinsjes dag lege tribunes zelfs Maxima daar is de charme af  straks een nieuw feest, een nieuwe traditie is dan zomaar geboren

Het ooit zo populaire museum de Fundatie ook leeg van ruim honderduizend bezoekers naar een handje vol, hij is weg, het personeel heeft het eindelijk wat rustiger. Het moest hard werken en kreeg te weinig complimentjes zo heb ik begrepen. Ach voor mij als regelmatige gast met al dat moois dat hij voor elkaar kreeg, jammer.

Utrecht wint het van Amsterdam las ik in een berichtje dat langskwam, invloed van de teloorgang van Ajax? JvhS liet nog wel zien wat bravoure was en klom op van de laatste plaats, terug naar het linker rijtje. Petje af, maar te weinig om A'dam te redden. Men verzocht het feestende volk niet langer te komen het was er (te) vol, in het mooie Utrecht. Is staks Emmen ook te vol een milde lach moet ik hierbij onderdrukken. Emmen ben er net zo vaak geweest als in Amsterdam, niet heel vaak dus, een goede reden ontbrak. Schiet me ineens te binnen ben ook eens boos geweest op WA, de kleedjesmarkt mocht van de burgermeester niet door gaan. Nationale veiligheid WA was op bezoek in het Zwolse.

Ach had gewoon zin om eens boos te doen, kleedjesmarkt niet eens mijn favoriete ding. Boos zijn een nieuwe traditie, slachtoffers die vanuit de coulissen zich een weg banen richting het spotlicht. Een nieuwe trend, kan geen naam onthouden maar een man met snor is hierin iedereen wel de baas, de oppermoppersmurf. 

Vanochtend pas laat vogelgeluiden gehoord, verdrongen gesmoord vannacht door een vreemd geluid uit de richting van de stad. Niet heel hard wel monotoom, zal de wind wel zijn, die voor ons deel van de stad gunstig stond, geen overlast, voor mij, enkel voor dat broedende spul.

Genoeg onzin bij elkaar gegakt.

Een vriendelijke Gak namens de vogels

MarcelMiro

Aldus Catweazle, lekker in bad kranen waar warm en\of koud water uitkomt. Een foto vond ie niet oke, maar iets impressionistich neerzetten wel. Was bang dat zijn ziel gevangen zat in die foto, moest ik ook direct vernietigen. Nieuws uit Meppel ik stijg met stip op de burger lijsten nog één wachtende voor mij , en ik kan zomaar burger in Meppel worden, Meppelaar.

Onze Ramses lijkt niet te lijden, maar zeker niet oké. Mager en gezond het is dan ook een zeventigplusser, maar goed hij lijkt het ook nog gewoon naar zijn zin te hebben. Was wel lachen Catweazle heeft een amfibie als metgezel een enorme kikker. Madam en Ramses schokken zich een hoedje toen dat dier uit zijn mantel sprong, nou ja mantel jute zit prettiger volgens mij

De gans was gisteren in het nieuws hij had een roofvogel bang gemaakt, zijn nest afgepakt. In mijn volgend leven neem ik een gans als metgezel, ga ik samen met Catweazle en kikker de paden in en de lanen langs.

In ganzedraf

Gegakt

MarcelMiro

Oude huizen en modder weer een terug in de tijd flip gemaakt.

Als ik die kant op ga komt er ook een uit die tijd naar hier, ben ik onlangs perongeluk achter gekomen. Vandaar flippen, het moment van flippen doet er toe, kan ik je zeggen.

Volgens mijn eega lag ik om de twee uur te rollebollen. Ben al meerdere malen door het tijd-flippen fietsen kwijtgeraakt. Laatst nog met een mooie jas die over de fiets, het stuur hing. Die modder gaat overal aan kleven dus ik zorg dat ik voortaan een vierwieler meeneem. Eens zien hoe ik daar invloed op kan uitoefenen.

Hoe ik daar achterkwam? ja goede vraag.... Modder in de badkuip, ik, wij gaan nooit in bad, dus heb daar een camera opgehangen, daar even de deurbel voor gebruikt, die detecteert beweging. Zo zag ik daar dus op de foto mijn alter-flip-ego, hij keek recht in de camera. Ik zal een volgende keer eens vragen via die deurbel of ik die foto geblurd mag plaatsen, als ie me begrijpt kan die meteen terugpraten. Geweldig toch, wat zou er gebeuren als ik een volgende keer een tekening meeneem hoe met een fiets electriciteit op te wekken. Oh en ook wat gadgets meeneem, met oplaadsnoer, en nog een tekening met een stopcontact aan een van mijn e-fietsen gemonteerd. Krijg er nu al zin in.

Leve de toekomst van toen met een snufje Lewy Body

Gegakt MarcelMiro

Rijk geworden en goed zijn in mijn werk. Zo had het kunnen zijn, moeten zijn. Vreemde, mooie zaken. Licht de zenuwen en niemand die het merkt, geen kwestie van werken maar van toneel. Ik was er bijna mee weg gekomen.

Strak gekleed, mooi, net geen lustobject. Men vond werken met mij eerder een plezier dan uitvoeren van taken. Baas-employee, nee in geen geval. Opdrachtgever-uitvoerder, zeker niet. Klant machtspositie nee eerder het omgekeerde. Maar zoals je al vermoedt de klad kwam er in. En snel... als een raket-inslag.... zo snel

Gisteren nee bjna ochtend inmiddels, correctie op zijn plaats. De deal gesloten mijn mooiste opdracht ooit binnen gehaald. In deze wereld, de wereld van kunst en mooie musea, in mijn wereld kon niemand meer om mij heen. Ik had het gemaakt. Was er zo zeker van dat ik "het haantje" ook wat festiviteiten had ingecalculeerd, vandaar het tijdstip.

Tot dat.....wat ge...beurde daar, een kort venijnig uiterst pijnlijke steek, linksboven mijn linkeroog. Ik moest me vasthouden rand van de tafel. De champange ging rond en ook ik nam er een, een glas van het tableau. Ik vroeg de dame naast mij om een asprientje, want die zitten vreemd genoeg altijd in dameshandtassen. Die dame was mijn partner, ineens een wildvreemde voor me.

Hoe gaat het vroeg ze, wat lief van die mevrouw dacht ik. Probeerde nee hield me nog rechtop, staande aan de rand van de tafel. Er werd verwacht dat ik een korte speech zou houden. Haalde een papier, kwart a-4 met wat steekwoorden uit de binnenzak van mijn fijn gesneden colbert. Daar nog zo' n steek precies zo, precies daar. Ik had de speech goed voorbereid, en wilde beginnen daaruit voor te dragen, onsamenhangend, dansten de steekwoorden van het papier. Staken mij in het brein ik tikte, tikte ik? 'Zachtjes' op het glas om aandacht.

Als was ik dronken, stomdronken ging ik neer. En kreeg alle aandacht, voor een laatste keer.

Nie gans mijn belevenis nie, korte delen weggelaten omwille de tere zieltjes.

Gegakt

VictorMiro

Alle meningen zijn al verkondigd, tenzij nog eentje dan. Echtgenoten-oden.

Odes aan de mensen in echt verbonden, en jawel tot de dood hen......,. Een hele klus maar zeker, ondanks wat strubbelingen de moeite waard. De zeven zeeën, de hoogste bergen de diepste dalen. En vreemde ziektes, het komt allemaal voorbij in een goed huwlijk.

Advies gevraagd en ongevraagd direct en indirect om gek van te worden, en grijze haren te krijgen.

Liefde is, hier had een mooie tekst moeten staan, maar je kent me vergeten. Dat vergeten is besmettelijk overigens dus licht afstand nemen is verstandig. Oh ja verstandig, verstand dat komt niet dat gaat. Loslaten is ook niet verkeerd op tijd beginnen met mooie dingen. Want voor........

Ons ganser geluk is gebaseerd op beïnvloeding en beïnvloedt worden. Houdt de mazen in het net ragfijn als een zeef. Beïnvloeders screenen en negeren waar dat moet en kan.

Liefde is geheimen hebben en elkaars geheimen, geheimen laten zijn. Geef niet alles prijs en wees sterk wanneer beïnvloeders je, je in jullie, jouw ontwikkeling dwarsbomen en geheimen willen ontnemen, en als het ware die geheimen de hunne maken. Het is aan ons en van ons, onze geheimen.

Mijn liefde als ode aan mijn echtgenoot, in een g(l)ansrijk en ietwat grillig huwelijk, gak ik voor nu met gans mijn hart!

Tabee mijn lief.

Marcel Miro

Ik geniet steeds meer van mijn bomen in de tuin mijn Davidia involucrata is nu vol in bloei en wisselt daarmee de peer af. Zag de boom voor het eerst in een mooi park in een Franse stad. Het zal midden of zuid Frankrijk zijn geweest, de grenssteden in dat land en net over de grens met Belgiē, zijn in mijn herinnering niet zo mooi. Hebben wel bezienswaardigheden, maar zijn als geheel niet zo mooi.

Vanmorgen tussen 6 en 7 was ik de weg kwijt in zo'n grauwe industrie, mijnwerk stad waar men niet de moeite had gedaan om de boel op te frissen, en waar de gebouwen oud maar niet stijlvol waren. Ik had nog iets meer dan 8 Euro op zak en werd belegerd door grauw geklede niet al te schone stadslui, die hun diensten aanboden. Mijn Frans was gelijk het hunne, er was geen touw aan vast te knopen. Een van hen riep taxi, waarop ik antwoorde centre ville, combien? Sept € riep hij terug. Mooi dacht ik en volgde hem naar zijn voertuig.

Dat voertuig was een step met daaraan verbonden een soort skateboard. Hij stelde zich voor en stelde voor dat ik op de plank ging staan en dat ik, zo duidde hij, mee zou bewegen, met de heupen, met zijn bewegingen. Ik mocht me aan zijn schouders of middel vast houden, het werd middel. De lessen van mijn beweegtherapeute zouden hier goed van pas kunnen komen zo schoot mij dat op dat moment te binnen. Gek genoeg zette de angst zich onderweg om in plezier. En op de weg heel soepel en snel reden wij naar het centrum. Eenmaal aangekomen en na betaling van 8,45 namen wij hartelijk afscheid van elkaar.

Nu mijn oren gebruiken centraal punt of plein op zoeken en de eerste de beste Nederlander aanspreken, mijn Lewy Body Dementie amulet laten zien die ik aan een ketting om mijn nek draag want, zo wist ik dat het weer goed zou komen.

Mijn LBD-amulet heeft de gebruikelijke standaard kleuren maar ik heb op mijn ding de afbeelding van een gans gezet. Helpt mij tot nu toe mijzelf weer bij de les te gakken als het ware.

Tot Gaks

Victor Miro.

Een tekst die iedere dag, week, maand, jaar. Kortom decennia wel kan worden uitgesproken.........

Mensen onder gezag voeren uit, de ander onder mededogen, doen alles om onder gezag uit te komen. Kleinschalig, onder de radar uit angst, maar vooral ook om zo lang mogelijk anderen te kunnen blijven helpen. Het volk onder gezag, denk in het ergste geval de politie van Xi of Putin, voert uit omdat ze ervan overtuigd zijn, geindoctrineerd, het hoort zo. De andere groep, het verzet heeft als deel van hun opvoeding zelf leren denken en voert niet stomweg uit. De "grote leiders" zijn natuurlijk altijd bezig verdeeldheid te zaaien. Zelfs onder de eigen gelederen als het moet.

En zo blijven we conflict na conflict om elkaar heen dansen. Dit baltzen gebeurd nu onder toenemend protest. Kijk in Israel waar Herzog, Netanyahu en Hamas elkaar het leven zuur maken. Tenkostte van veel doden aan beide zijden. Ik kan makkelijk zeggen dat, de oorlogsvoering, al zolang de mensdom dit tijdsverdrijf ontdekte sterk is veranderd maar is eigenlijk in de basis gelijk gebleven. Ooit gemaakte beslissingen terugdraaien en anders beter uitvoeren, doen we niet. Dus dat schept ruimte voor de Trumps en de Macrons of andere vrolijkerds.

Deze "Slimme" intigranten zetten mensen tegen elkaar op voor gewin of idiologie. Veroorzaken veel verdriet en zetten de verdrietigen tegen elkaar op.

Je vraagt je af......hardop af. Hoe loopt dit tijdperk af.

Intussen......

Gakkende ganzen, gakken ze een vredeslied in de dageraad.......?

Kom laten wij gaan dansen, tot het.... niet meer gaat! (@Frank)

Victor Miro

Jeuk aan mijn neus, gezang van de merel,..... Masker gaat af, vijf uur twee-en-veertig ik krab.

Val weer weg zonder masker, en al wat gehoord gezien, zet zich om in mijn brein, werelddelen, wereld in delen, geen regie, wakker met een klap!

Troost van bedgenoot en tranen gedroogd, warm....ritueel knuffel en koffie. Niet langer verward.

Atelier, Ramses loopt mee, leg mijn beleving vast. Verf op doek. Kattenkots op tapijt. Ja de dag is gestart.

❤️

Victor Miro

En door de Lewy Body, neem ik mijn vaders weg, ik zag het in, mijn tijd zou komen, en wilde daarin niet stuurloos zijn.

Hij nam de tijd, gevoel zelden geuit, het was een man van weinig woorden. Maar daarin waneer uitgesproken, zat wel zijn venijn.

Harde grappen in venijn, gevoelens verstopt mijn openbare stijl, ik leek meer en meer op hem, genen gekloond, zo zal het zijn

Ook ik, het kan nog duren, voor hen te kort, en mij best lang, spreek ik de woorden. Nu ga ik wél! Het moet, vind ik zonder pijn.

En dan achter die molen, die mij de klappen gaf. Daar is het fijn wat weg te dromen.  En wacht op al wat komen mag, hoe fijn is dat.

MårcelMįro 

Toen gebeurde het, tussen 7 en 8 's avonds. Altijd wel rond die tijd! Mijn dochter, steun en toe verlaat, die mij die dag weer begeleidde naar het ziekenhuis en terug. Werd geconfronteerd met de uiting van mijn prikkels. 

Ongemerkt was mijn energie level gezakt en raakte geprikkeld, door wat op mij, op dat moment overkwam, als een spervuur van vragen. Mijn level was vooral low door dat ik dingetjes ging en bleef doen. 

Dan knapt er iets in mij en reageer boos. Omdat ik de snelheid mis om te antwoorden. Niet alleen de snelheid maar ook het vermogen en de logica. 

ook mijn partner moet dat zo nu en dan verduren. Sinds kort meer morphine tegen de pijn waar ik rustiger van zou moeten worden in mijn gedrag. Evenzo de RuRu's reageren verschillend maar ook dat geeft steun.

Opmerkelijk is dat ze me weer rustig kreeg. Nog opmerkelijker is dat ik het 't nog weet, het kan navertellen. Want meestal slaat het een gat in mijn geheugen. Ik ben naar bed gegaan, wist aan mijn avond pillen te denken en zei mijn dochter gedag. 

Ik kan de details van de vragen zelf, niet meer voor de geest halen maar wel dat ze zorg gerelateerd waren. De case manager heeft vast nog een uitweg uit de situatie minder energie. Kleine uibarstingen regelmatig, grote uitbarstingen gelukkig minder regelmatig, want dat zorgt voor gaten in mijn brein.

Nou dochterlief ik hoop dat ik je niet ontmoedigd heb. Zonder jouw steun en rust in deze situaties word het allemaal een stuk lastiger. 

Tot binnenkort. 

Groter  grootst, goed nieuws er is een huwelijk bekend gemaakt dat volgend jaar plaatsvindt. En ik, toen het aanstaand paar nog vol in de voorbereiding was, had het bijna aan jullie verklapt.

En nu ik ben ik het vergeten!

Een Quilt is wel traditie in zulke gevallen gemaakt  lang geleden door betovergrootvader of -moeder. Wel ik zet de traditie voort, ik heb er ook een gemaakt. En elk jaar komt er een kleurig blokje  pastel bij, gemaakt door de eigenaar van het moment. 

Ik verheug me al op zondag. 

MårcelMįro 

Hé wk voetbal, heb ik wat gemist? Zeker wel  in Australië,  Nederland op de weg terug met de nieuwe trainer verloor van de latere wereldkampioen in de kwartfinale. Oh vrouwen voetbal, ik dacht echt dat ik iets gemist had.

Of ik verstand heb van voetbal? Nee hoor van geen enkele sport eigenlijk, het gaat om gedrag, gedrag dat hoort bij het hebben van een mening. Dat staat  normale  gesprekken in de weg. 

Geen mening en aanpassen, je mengen in een gesprek. Geen opdringerigheid, geen uitkomst of eindresultaat verwachten. 

Werkt dat nog? Een mening hebben is voorbehouden Aan mensen met het gedrag,  "moet ik dat nou weer uitleggen". 

Ik ben allang niet meer boos geweest, het dient geen doel het verbruikt mijn energie die ik liever niet meer verspil.

Begin op een punt te geraken van dingen niet langer missen. De lichtheid van bestaan is zo gek nog niet. Beetje vreemd is dat wel, ik zie echter geen toekomst waar ik nog van nut kan zijn. Waar ik deel vanuit zou moeten maken. Dat is wat het ondraaglijk maakt. Geduld nog even.

Het schilderij is bijna gedaan!

MårcelMįro 

'"Geloof omvatten waar uitleg uit blijft". 

Schreef ik als commentaar. Als je zinnen ontleedt "Ik geloof dat alles met een reden gebeurt"! 

Is er dan een geloof met antwoord op alle vraagstukken en dat wat er ook gebeurt een reden geeft, hoeveel aanhang kent dat geloof? Want geloven in het tegendeel is net zo, mogelijk...... 

Het gaat hier vast om een persoonlijke mening. Ik ken deze persoon als een vriendelijk onzelfzuchtig persoon. Maar toch blijft het in mijn hoofd spoken, Als alles gebeurt om een reden, en toeval niet bestaat? Of dat toeval ook een geloof is afhankelijk van het type gelovige. Verklaard dat dan de vaak geopperde stelling toeval bestaat niet. Of nog vaker gehoord ik geloof niet in toeval.

Wat is taal toch mooi, woorden die meer dan een betekenis hebben, die je meer dan een betekenis kan geven. Maar wat gebeurt er als taal in verkeerde handen valt en er door een discussie ruzie of erger ontstaat. Er hoeft geen reden vooraf te zijn, maar dat kan wel natuurlijk. Net als toeval,  mensen die elkaar letterlijk tegen het lijf lopen, toevallig zelfde tijd en plaats. Hebben nu een reden tot conflict of excuses gekregen. De gebruikte taal na een toevallige botsing geeft reden tot liefde, begrip of argument.

Een zwarte kat, het geloof of bijgeloof kan een reden zijn voor een omweg, of tot hel en verdoemenis. Maar in iedergeval een reden om de kat als reden te zien. Syntactisch kan je alle kanten op met korte zinnen.

Laat taal, taal zijn, dat werkt in ieders voordeel.

Enigszins in de war MårcelMįro